πυροελκής

-ές, Α

αυτός που προξενεί πύρινες πληγές, δηλαδή πληγές που παρουσιάζουν φλόγωση.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πῦρ* + ἕλκος (πρβλ. αν-ελκής)].